Pamiętam jak pewnego dnia spotkały się w galerii handlowej dwie, wyjątkowe osoby – koleżanki, które kiedyś razem studiowały. W kliku aspektach były podobne do siebie. Obydwie uczyły się dobrze, obydwie lubiły śmiać się i bawić w gronie dobrych znajomych. Obydwie wspierały się i pomagały sobie wzajemnie.

–

Jedna z nich wyjeżdżała trochę za granicę łącząc pracę ze zwiedzaniem i nauką. Druga z nich wyszła za mąż, zmieniła mieszkanie i pracę. Każda z nich poszła swoją drogą…

Minęło kilka lat, wiele wydarzyło się w życiu koleżanek. Jednakże to spotkanie w galerii handlowej nie było przypadkowe. Kiedy wywiązała się rozmowa o pracę i padły pytania, czym, kto się zajmuje, to pierwsza koleżanka powiedziała jej, że jest Regionalnym Menedżerem Sprzedaży i zarządza dużą siecią sprzedaży. Druga koleżanka spojrzała na nią jakby zobaczyła ducha i zapytała: „jak Ci się to udało? jak to zrobiłaś?”.

–

Pierwsza koleżanka trochę zmieszana odpowiedziała uśmiechając się: „Nooo… znalazłam ogłoszenie, wysłałam swoje aplikacje, przeszłam proces rekrutacji i tyle”. Druga koleżanka trochę z żalem w głosie powiedziała: „No zobacz jak ja skończyłam. Jestem zwykłym doradcą w salonie sprzedaży i szczerze nie znoszę tej pracy”. Pierwsza koleżanka spojrzała łagodnie na nią i odpowiedziała ze spokojem: „Przecież to, co robisz teraz nie musi być Twoim celem ostatecznym. Zawsze możesz to zmienić…”

–

Tutaj pojawiła się pewna RÓŻNICA, na której tylko skupiła się jedna z koleżanek – jedna z nich była menedżerem, a druga doradcą.

–

Czy kiedykolwiek zastanawiałaś/eś się, co jest powodem takich różnic?

Różnica jest w tym, CO DANA OSOBA WIE I JAKI UŻYTEK POTRAFI ZROBIĆ Z TEJ WIEDZY. Dlatego też tworzę wszystkie te e-booki, posty, artykuły,  piszę książki, bo nie chodzi mi tylko o wiedzę intelektualną, ale też o głębię tego wszystkiego – z pozoru niewidoczną, do której sięga się rzadko, albo w ogóle w ciągu swojego życia.

 

Wiedza jest ważna, ale najważniejsza jest Głębia

Kiedy sięgamy głębiej – zmienia się spojrzenie na świat i ludzi. Przestajemy porównywać się z innymi, wytykać im ich słabości lub niedociągnięcia, które widzimy w nich. Przestajemy sięgać do worka przeszłości i wyciągać to, co już było oraz wydarzyło się. Aż w końcu przychodzi moment, że zatrzymujemy się i zaczynamy doceniać to, co już mamy, a także dostrzegać to, co jest nam ofiarowane.

 

Rozwój, a Popełniane Błędy

To, że się rozwijamy nie sprawia, że nagle przestaniemy popełniać błędy. To, że się zmieniamy, nie zdejmuje z nas emocji i uczuć, jakie odczuwamy, bo wówczas przestalibyśmy być ludźmi i rozwijać się. Czasami zdarza się, że ulegamy silnym emocjom. Jednakże po tym regresie przychodzi spokój i powrót na dalszą drogę świadomego rozwoju, życia i kochania – nie tylko siebie, ale i drugiego człowieka i tego wszystkiego, co żyje, oddycha i porusza się.

Wszystko się zmienia i też wszystko jest energią. My, świat, nasze myśli i relacje. I to od nas zależy jaką moc i kierunek obejmie ta energia, jak będzie na nas wpływać, w jakim stopniu korelować nasze nastroje i relacje, czyli całe nasze życie.

Nie obiecam Ci…

Nie obiecam Ci, że wszystko i za każdym razem będzie wspaniałe, piękne i dobre. Jak sam/a wiesz bywają wzloty i upadki, ale zawsze można i warto próbować oraz starać się, aby żyć w zgodzie z samym sobą i wzajemnym szacunku, kierując się uczciwością i dobrem w swoim życiu. Zawsze też warto szukać konstruktywnych i dobrych rozwiązań i takie też znajdziesz na tej stronie – masz dostęp do bezpłatnych e-booków – TUTAJ oraz do moich książek – zajrzyj TUTAJ.

Życzę Ci, aby każdy Twój dzień był dniem wypełnionym Spokojem Istnienia wspieranym Boską Mocą i Miłością.

Pozdrawiam serdecznie,

Aleksandra Jagodzińska

–

Ps. Jeśli chodzi o te dwie koleżanki, o których wspomniałam na początku tego listu – jedną z nich byłam ja – dla podpowiedzi – tą pierwszą koleżanką 🙂